تولیدکنندگان پلاستیک معمولاً از انواع مختلف پروکسیدهای آلی به عنوان رسانه پلیمری برای سنتز پلیمرهای ترموپلاستیک استفاده میکنند. مانند پلی کلرید وینیل، پلی استیرن، LDPE (پلی اتیلن چگالی کم)، EVA (کوپلیمر اتیلن-اوات آسیتات)، پلی متیل متاآکریلات و غیره. پیوندهای اکسیژن در پروکسیدهای آلی آزادساز رادیکالهای آزاد از طریق واکنشهای حرارتی هستند که به عنوان شروعکننده واکنشهای پلیمرشدن رادیکال آزاد عمل میکنند.