سازندگان پلاستیک معمولاً از انواع پراکسیدهای آلی به عنوان محیط پلیمری برای سنتز پلیمرهای ترموپلاستیک استفاده می کنند. مانند پلی وینیل کلراید، پلی استایرن، LDPE (پلی اتیلن با چگالی کم)، EVA (کوپلیمر اتیلن-وینیل استات)، پلی متیل متاکریلات و غیره. پیوندهای اکسیژن موجود در پراکسیدهای آلی به راحتی رادیکال های آزاد را از طریق واکنش های حرارتی آزاد می کنند که به عنوان آغازگر واکنش های پلیمریزاسیون رادیکال های آزاد عمل می کنند.